Bozkır İpek Yolu'nun oluşumu, doğal ekolojik çevreyle yakından ilişkilidir. Tüm Avrasya kıtasının coğrafi bağlamında, Doğu ve Batı arasındaki iletişim son derece zordur. Çevresel arkeolojik veriler, Avrasya'nın yalnızca orta enlemlerde, 40 ila 50 derece kuzey enlemleri arasında doğu-batı yönünde insan taşımacılığına elverişli olduğunu göstermektedir ve bu bölge, bozkır İpek Yolu'nun yeridir. Burası, göçebe kültürü ile tarım kültürünün kesiştiği ve bozkır İpek Yolu'nun önemli bir bağlantı noktası olan çekirdek alandır.
Bozkır İpek Yolu için, Emtia Değişimi talebi, ilkel toplumda tarım ve hayvancılık arasındaki iş bölümünden kaynaklanmıştır. Orta Ovalardaki kurak tarım alanları ağırlıklı olarak tarımsal olup, tahıl, kenevir, ipek ve el yapımı ürünler açısından zengindi, tarımın gelişimi ise büyük miktarda hayvan gücüne (sığır, at vb.) ihtiyaç duyuyordu. Kuzey bozkır alanı ağırlıklı olarak hayvancılığa dayalı olup, sığır, at, koyun ve deri, kıl, et, süt ve diğer hayvansal ürünler açısından zengindi ve yiyecek, tekstil, el yapımı ürünler açısından yetersizdi. Orta Ovalar bölgesi ile bozkır bölgesi arasındaki bu ekonomik ilişki, karşılıklı talepler ve birbirine bağımlılık ile, bozkır İpek Yolu'nun oluşumu için temel koşuldur [50]. Bu nedenle, bozkır İpek Yolu, özelliklerinden dolayı aynı zamanda "kürk yolu" ve "Çay Yolu" olarak da adlandırılır.