شکلگیری جاده ابریشم علفزار ارتباط نزدیکی با محیط زیست طبیعی دارد. در زمینه جغرافیایی کل قاره اوراسیا، ارتباط بین شرق و غرب بسیار دشوار است. دادههای باستانشناسی محیطی نشان میدهد که اوراسیا تنها در عرضهای میانی بین 40 تا 50 درجه عرض شمالی برای حمل و نقل شرقی-غربی انسان مساعد بود و این منطقه محل جاده ابریشم استپی بود. این منطقه هستهای است که در آن فرهنگ کوچنشینی و فرهنگ کشاورزی با هم تلاقی میکنند و یک نقطه اتصال مهم برای جاده ابریشم علفزار است.
برای جاده ابریشم علفزار، تقاضا برای تبادل کالا از تقسیم کار بین کشاورزی و دامداری در جامعه بدوی سرچشمه میگیرد. مناطق کشاورزی دیم در دشتهای مرکزی عمدتاً کشاورزی بودند، که از نظر غلات، کنف، ابریشم و محصولات دستساز غنی بودند، در حالی که توسعه کشاورزی به مقدار زیادی نیروی حیوانی (گاو، اسب و غیره) نیاز داشت. منطقه علفزار شمالی عمدتاً بر اساس دامداری است، که از نظر گاو، اسب، گوسفند و پوست، مو، گوشت، شیر و سایر محصولات حیوانی غنی است و فاقد غذا، منسوجات و محصولات دستساز است. این رابطه اقتصادی بین منطقه دشتهای مرکزی و منطقه علفزار، با تقاضا و وابستگی متقابل، شرط اساسی برای شکلگیری جاده ابریشم علفزار است [50]. بنابراین، جاده ابریشم علفزار به دلیل ویژگیهایش «جاده پوست» و «جاده چای» نیز نامیده میشود.